-
1 trud
trud m (-u; -y) Mühe f;trudy pl Strapazen pl;zadać pf sobie trud sich die Mühe machen;nie szczędzić trudów keine Mühe scheuen;z trudem mit Mühe;bez trudu mühelos -
2 trud
Mühe fbez \trudu mühelosz \trudem mit Mühezadawać sobie \trud, by coś zrobić sich +dat Mühe geben, etw zu tun -
3 Mühe
Mühe ['my:ə] <-, -n> ftrud m\Mühe haben etw zu tun z trudem coś robić [ perf z-]machen Sie sich ( dat) keine \Mühe! proszę sobie nie robić kłopotu!die \Mühe lohnt sich trud się opłacamit viel \Mühe z trudemohne \Mühe z łatwością, bez trudumit Müh und Not ( fam) z ledwością -
4 zadawać
zadawać (zadaję) < zadać> (-am) pytanie stellen; zadanie, zagadkę aufgeben; cios versetzen; ból zufügen; klęskę bereiten;zadawać sobie trud sich die Mühe machen;zadawać śmierć lit ums Leben bringen, den Tod bereiten;zadawać kłam lit Lügen strafen; -
5 zadawać
I. vt3) \zadawać czemuś kłam etw Lügen strafenzadać komuś pytanie jdm eine Frage stellen\zadawać sobie trud, by coś zrobić sich +akk die Mühe machen, etw zu tun\zadawać się z kimś sich +akk mit jdm einlassen ( pej) -
6 brauchen
brau chen ['braʊxən]I. vt1) ( nötig haben)jdn/etw \brauchen potrzebować kogoś/coś2) ( aufwenden müssen)eine Stunde \brauchen um etw zu tun potrzebować godziny na zrobienie czegoświe lange \brauchen Sie noch? ile czasu to Panu jeszcze zajmie?3) ( gebrauchen)jdn/etw nicht \brauchen können móc się obyć bez kogoś/czegośdu brauchst nur anzurufen wystarczy, że zadzwoniszSie \brauchen es gar nicht erst zu versuchen może Pan darować sobie zbędny trud
См. также в других словарях:
trud — m IV, D. u, Ms. trudzie; lm M. y «ciężka praca, wielki wysiłek, fatyga; znój, trudzenie się» Codzienny trud. Daremny, próżny trud. Coś wymagało niemało trudu. Być wytrzymałym na trudy. Wykonać coś bez trudu. Ponosić wszelkie trudy. Zadaw … Słownik języka polskiego
trud — Coś z trudem przechodzi, przeciska się komuś przez gardło zob. gardło 3. Danaidowy trud zob. danaidowy. Zadać sobie trud zob. zadać 3. Z trudem się trzymać, stać na nogach zob. noga 11. Z trudem wiązać, móc związać koniec z końcem zob. koniec 5 … Słownik frazeologiczny
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
potrudzić się — dk VIa, potrudzić siędzę się, potrudzić siędzisz się, potrudzić siętrudź się, potrudzić siędził się 1. «zadać sobie trud, zabiegając o coś przez pewien czas; pomęczyć się przez pewien czas, znużyć się robiąc coś, pokonując trudności» Trzeba się… … Słownik języka polskiego
zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… … Słownik języka polskiego
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
mordować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia,mordować sięduję się, mordować sięduje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mordować siebie nawzajem; zabijać siebie wzajemnie, jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze wrogich … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osładzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osładzaćam, osładzaća, osładzaćają, osładzaćany {{/stl 8}}– osłodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osładzaćdzę, osładzaćdzi, osłodź || osłódź, osładzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fatyga — ż III, CMs. fatygaydze, blm «trud, zmęczenie, utrudzenie; wysiłek poniesiony dla kogoś, w czyjejś sprawie» Wynagrodzić czyjąś fatygę. Podziękować, dać coś komuś za fatygę. Oszczędzić sobie fatygi. Szkoda fatygi. Nie żałować fatygi. Coś kosztuje… … Słownik języka polskiego